Had me voorgenomen om de laatste periode van mijn leven aandachtig te zijn, bewust van alles wat er gebeurt in en om mijn lichaam, maar het loopt toch anders. Sinds de laatste mri-bestralingen, al weer bijna een half jaar geleden, is mijn conditie langzaam vooruit gegaan. Steeds meer energie, ik voelde me vaak zo lekker dat ik vergat dat ik ziek ben. Hartstikke fijn natuurlijk, en de controle scans die ik gehad heb laten steeds het beeld van een rustige, inactieve tumor zien, bloedwaarden zijn ook prima.
Maar sinds een maand of drie heb ik steeds meer pijn, slik zowiezo al de hele dag door paracetamol en ibuprofen, maar steeds vaker was dat niet voldoende. Opioiden zijn synthetische opiaten, Tramadol is er een populair voorbeeld van. Eerst gebruikte ik er s’nachts af en toe eentje om te kunnen ontspannen, lag in een heerlijke opium-roes, zalig. Maar de pijn werd steeds sterker, geen arts kon me vertellen hoe het te rijmen was met die goede bloedwaarden. Op het moment slik ik zo’n 6 Trammadollies per dag, met de ibuprofen en paracetamol als basis er onder. Maar de meeste nachten lig ik desondanks te rollen van de pijn, sukkel pas tegen zes uur s’ochtends in slaap voor een paar uurtjes. Overdag is het goed te doen, maar aan het eind van de middag begint de pijn opnieuw en s’avonds ga ik vaak al om een uur of acht naar bed, niet omdat ik moe ben, maar rustig liggend in bed is de pijn beter uit te houden. Raar leventje zo, blijf maar met pillen sjouwen, bestel extra pillen op internet, omdat ik bang ben zonder te zitten. Voel me zolangzamerhand een junk, verlangend naar de opium roes. Maar omdat de pillen steeds minder goed helpen, heb ik nu Fentanyl pleisters (‘morfine pleisters’) en Instanyl spray die binnen een minuut de pijn verdrijft.
Beide zijn 70 keer krachtiger dan morfine of heroïne, zeer verslavend en gevaarlijk, in de VS zijn er twee miljoen Fentanyl verslaafden, jaarlijks sterven er 20.000 mensen aan een overdosis, ongelooflijk.
Blij dat ik de medicijnen heb, maar ik beland steeds meer in een droomtoestand, vergeet dingen en voel me afwezig. Ben toch echt liever gewoon aanwezig en helder.
Over twee weken heb ik een eerste afspraak op de pijnpolikliniek. Ze gaan kijken of ze een zenuwknoop in mijn rug stil kunnen leggen, dan worden de pijnprikkels niet meer doorgegeven. Lijkt me heerlijk om minder pillen nodig te hebben, zonder al die verdoving te leven en minder tijd in bed door te brengen. Maar voorlopig blijft het een raadsel wat de oorzaak van de pijn nou precies is, lig daar gelukkig nog niet wakker van.