Berichtje uit Rotjeknorr, maandag heb ik hier immunotherapie gehad en de volgende morgen voelde ik me gammel, moe en grieperig. Gisteren was een heerlijke topdag, vrolijk door de vrieskou in de stad gefietst, bruisend van energie, maar vandaag ben ik weer erg slappies. Zag erg op tegen wederom immunotherapie vandaag, maar ben toch gegaan om even te bespreken wat nu wijsheid is… Zojuist een goed gesprek met dr Latifi gehad, we zijn het er over eens dat mijn lieve lijf een periode van rust nodig heeft. De therapie is per direct gestaakt, vind het niet erg ? Dat heeft alles te maken met de beperktheid er van, twee keer per week een infuus met Ampligen. Het zou in principe mijn immunosysteem versterken, maar doet niet actief iets tegen de tumor. Vond het afgelopen maanden fijn om in ieder geval iets van behandeling te krijgen en vind de mensen van Support Casper, waar ik het kreeg toegediend, een geweldige club. Maar nu er kennelijk toch een heleboel gebeurd in mijn lijf is het me te mager, ik wil dat er actief tegen de tumor wordt gestreden. Ben daarom bezig met informatie verzamelen over therapieën in Duitsland, heb alle medewerking van Eijck en Latifi ? Toen ik zojuist afscheid van die lieve mensen nam voelde het alsof ik in mijn eentje een soort dodengang in liep, er resten me steeds minder opties en ik kom steeds dichter bij het eindstation… Nanoknife wordt me sterk afgeraden, ivm bloedingen, dus eigenlijk blijft in NL alleen chemo over. Maar dat ga ik uiteraard pas doen als de ziekte echt aan het toenemen is, over een paar weken krijg ik eerst weer een scan hier in het Erasmus. Wat een heksenketel is mijn leventje toch, deze week komen steeds vaker de tranen naar buiten, eigenlijk voor het eerst sinds de diagnose….?